Güney Kore’nin Seul’a komşu Suwon kenti bir milyondan fazla insana ev sahipliği yapıyor. Suwon’un yerel yönetimi daha önce kenti çevre dostu bir başkente dönüştürmek amacıyla bir kampanya düzenleyerek 2013 yılında ilk Ecomobility (Ekoloji Dostu Hareketlilik) Festivaline ev sahipliği yaptı.

Tarihi Hwaseong Kalesi Suwon’da bulunuyor. Kalenin içinden de Suwon Deresi geçiyor ve bu dere son dönemde katılımcı yurttaşların da çabasıyla ekolojik ıslah sürecine tabi tutuldu. Belediye, Suwon Deresinin ekolojik ıslahı üzerinde birkaç yıl boyunca çalışmalar yürüttü. 1980’li yıllar boyunca, hızlı kentleşmenin de etkisiyle dereye yoğun bir biçimde lağım suyu boşaltıldı. Suwon deresi 1991 yılında sağlık tehlikesi oluşturmaya başladı ve kenarlarına beton döküldü.

Bu gelişmeler üzerine Suwon Kültür Merkezi ve yerel sivil gruplar bir araya gelerek Suwon Dere Islahı Girişimini oluşturdu ve derenin daha fazla zarar görmesini engellemede başarılı da olundu.

Islah projesinde yurttaş katılımı önemli bir rol oynadı. Özel sektör ve sivil toplum, dere ıslahı projesi için yerel yönetimle birlikte çalıştı. Yerel halkın da desteğiyle, yerel yönetim 780 metre uzunluğundaki istinat duvarını kaldırarak bunun yerine yeniden canlandırmaya yönelik bir dere kıyısı inşa etti.

Islah projesi, dere etrafındaki doğal ekolojik ortamın yenilenmesini, Hwaseong Kalesinin tarihsel çekiciliğini yeniden kazanmasını ve civardaki geleneksel pazarın ekonomisinin yeniden canlandırılmasını amaçlıyordu.

Proje tamamlandığında ekonomik getirisi yıllık 91.8 milyar Güney Kore wonu oldu. Proje dere civarını yeniden canlandırdı, bina değerlerini yükseltti, yürüyüş ve bisiklet alanını iyileştirdi ve civardaki geleneksel pazarların daha çok iş yapmasını sağladı. Yıllık ziyaretçi sayısı bir milyon kişi arttı ve etrafındaki hizmet sektörünün satış oranları da yüzde 30 oranında artış gösterdi.

Projenin olumlu çevresel etkileri arasında, kentsel ısı adası değerlerinde gerçekleşen hafifleme, sıcaklık ortalamasında gerçekleşen 1.3 derecelik düşüş ve sudaki biyolojik oksijen ihtiyacının 3.4 değerinden 2.15 değerine düşmesiyle birlikte, su kalitesinde gerçekleşen artış gösterilebilir.

Kaynak: ICLEI Blog